Γράφει ο π. Φώτιος Βεζύνιας
Μία πνευματική μου θυγατέρα μου διηγήθηκε το εξής γεγονός. Φίλη της έχει την καλή συνήθεια κάθε βράδυ να κάνουν το απόδειπνο με τον μικρό της γιο. Τρίτη ή Τετάρτη τάξη Δημοτικού ο μικρός. Λοιπόν προχθές πριν την προσευχή, της λέει ο μικρός Νικολάκης.
- Μια στιγμή μαμά…
Η μητέρα έμεινε να τον παρακολουθεί. Ο μικρός πήγε στο μπάνιο έβγαλε τις κάλτσες και έπλυνε τα ποδαράκια του.
Τι έκανες παιδί μου; τον ρώτησε η μητέρα του.
Και εκείνος όλο απάθεια, της απαντά.
Κοίτα η μουσουλμάνοι πλύνουν τα πόδια πριν την προσευχή…
Το ακούσατε εσείς οι «Μεγάλοι» και «Τρανοί»;…
Ποιος θα αναλάβει τώρα να ξεμπολιάσει τα άκαρπα «μπόλια» με τα οποία θα μπολιαστούν ιδιαίτερα τα μικρά παιδιά… μέσα από το μάθημα των θρησκευτικών έτσι όπως με «υπερηφάνεια» θελήσατε να μας πείσετε ότι καταφέρατε να το διαμορφώσετε, με τον περίφημο διάλογό σας με τους «σοφούς» της κυβέρνησης;
Οι διεκδικήσεις και οι κινητοποιήσεις έπρεπε να γίνουν όταν έπρεπε…
Και το πιο σημαντικό… έπρεπε να γίνουν γιγαντιαίες «κινητοποιήσεις», για την ανατροπή της λαίλαπας του οικουμενισμού, έτσι όπως την θεσμοθέτησε η Κρήτη.
Γιατί από κει, αν δεν το καταλάβατε, ξεκινάει το τσουνάμι του συγκρητισμού. Από εκεί πηγάζουν και οι «σοφίες» του μαθήματος των νέων θρησκευτικών.
Τώρα… ένας Θεός μόνο… σώζει και διασώζει…
Ο Άγιος Θεός σώζει και διασώζει… και την Αλήθεια της Πίστεως, και την εξ’ αυτής της Αληθείας, την Αλήθεια της υπάρξεώς μας... Μόνο εκ Θεού αυτή η δυνατότητα.
Και δεν έφταναν όλα αυτά!!!.. φρόντισαν κάποιοι…. φιλάνθρωποι!!!... πατώντας πάνω στην μνημειώδη ανοχή μας… συνειδητά ή ασυνείδητα… - δεν με νοιάζει το πως.. το αποτέλεσμα είναι το ίδιο... – φρόντισαν λοιπόν οι «Μεγάλοι», οι «Τρανοί».. και οι «Σοφοί»… και για κάτι άλλο… Αυτά τα παιδιά, που χωρίς την Αλήθεια της Πίστεως, σε λίγο δεν θα έχουν Θεό… να μην είναι «σίγουρα» ούτε για το φύλο τους… Να μην είναι σίγουρα αν είναι αγόρια ή κορίτσια.. !!!
Στα μαθηματικά λέμε ότι τα σημεία αναφοράς, είναι ότι ό,τι πιο σημαντικό. Και σας ερωτώ αν χαθεί το σημείο αναφοράς που είναι το «άρσεν» και «θήλυ»… που θα πορευθεί το παιδάκι μέσα από τον βομβαρδισμό των πληροφοριών; Μήπως δεν είδατε την τελευταία διαφήμιση, γνωστού πολυκαταστήματος, σχετική με την ύπαρξη των «ζευγαριών»;
Αυτό που επιτελείται στην πατρίδα μας, είναι έγκλημα. Όσοι ήμασταν δάσκαλοι, και ο γράφων υπήρξε τέτοιος, όσοι λοιπόν ήμασταν δάσκαλοι, γνωρίζουμε καλά το πέλαγος των ανασφαλειών μέσα στο οποίο ταξιδεύει η παιδική και η εφηβική ψυχούλα…
Ποιός έχει το δικαίωμα να φορτώνει τις παιδικές ψυχούλες με τέτοια ανίερα βάρη; Χάθηκε η ντροπή από τούτο τον τόπο;
Και αν υπάρχει, μία στις δέκα χιλιάδες, «εγγενής ανωμαλία», με ποιο δικαίωμα αφήνεται να απειληθεί η ψυχική ισορροπία του συνόλου των μικρών παιδιών;
Συναισθάνομαι την απόγνωση των γονέων όλων των μικρών παιδιών. Συναισθάνομαι το ομιχλώδες «υπαρξιακό και πνευματικό τοπίο», στο οποίο με το ζόρι βάζουν αυτά τα παιδάκια οι «αφεντάδες» αυτού του τόπου, να ταξιδέψουν… με νόμους «άνομους».
Στη χώρα μας, στη χώρα όπου η Θεία Χάρις για αιώνες ενεργεί…. επιτελείται προδοσία.
Για κινητοποιήσεις είναι πια αργά.
Αργά για κροκοδείλια δάκρυα…..
Αν θέλετε είναι ώρα για δάκρυα ειλικρινούς μετανοίας.
Μήπως και μας λυπηθεί ο Άγιος Τριαδικός Θεός.
Αμήν.
Λυπημένος και θυμωμένος.
π. Φώτιος Βεζύνιας
