Δημήτριος Β. Εμμανουήλ
Αγαπητοί,
Όταν ήμασταν παιδιά παριστάναμε τους κυνηγούς κρατώντας στα χέρια μας τσατάλες (ενν. σφενδόνες) που οι ίδιοι φτιάχναμε από διάφορα ξύλα λυγερά. Η σχέση της σφεντόνας με τις πέτρες είναι γνωστή αλλά ίσως είναι άγνωστο στους πολλούς οι πέντε λίθοι τους οποίους ο νεαρός ποιμήν Δαυίδ πήρε από την κοίτη του ποταμού για να πολεμήσει με τον γίγαντα και έμπειρο στις πολεμικές τέχνες Γολιάθ.
Επειδή μία και μόνο πέτρα έφτασε να γεφυρώσει την απόσταση που σκόπιμα κράτησε εξ αρχής ο Δαυίδ από τον αντίπαλο και υβριστή του αληθινού Θεού και αυτών που τον σέβονται, καταθέτω στην κρίση σας πέντε σύντομα κείμενα αλλά και σύγχρονα λόγω του ότι και σήμερα οι άνθρωποι του κόσμου προκαλούν καθώς προβάλουν τον οικουμενισμό ως μία νέα θρησκεία παντοδύναμη, αλάθητη και αμετάτρεπτη. Όσο αυτοί γελούν με την εικόνα της αναζήτησης πετρών από μέρους μας για να τους πολεμήσουμε ας ετοιμαστούμε όπως και τα παιδιά στον καιρό της τουρκοκρατίας όπου ο πετροπόλεμος έμοιαζε με βίαιο παιχνίδι μα ήταν τρόπος σημαδιού και ευστοχίας, ένα είδος φανερής μα και σκληρής προετοιμασίας. Λοιπόν…
Επειδή μία και μόνο πέτρα έφτασε να γεφυρώσει την απόσταση που σκόπιμα κράτησε εξ αρχής ο Δαυίδ από τον αντίπαλο και υβριστή του αληθινού Θεού και αυτών που τον σέβονται, καταθέτω στην κρίση σας πέντε σύντομα κείμενα αλλά και σύγχρονα λόγω του ότι και σήμερα οι άνθρωποι του κόσμου προκαλούν καθώς προβάλουν τον οικουμενισμό ως μία νέα θρησκεία παντοδύναμη, αλάθητη και αμετάτρεπτη. Όσο αυτοί γελούν με την εικόνα της αναζήτησης πετρών από μέρους μας για να τους πολεμήσουμε ας ετοιμαστούμε όπως και τα παιδιά στον καιρό της τουρκοκρατίας όπου ο πετροπόλεμος έμοιαζε με βίαιο παιχνίδι μα ήταν τρόπος σημαδιού και ευστοχίας, ένα είδος φανερής μα και σκληρής προετοιμασίας. Λοιπόν…
ΠΡΩΤΟΣ ΛΙΘΟΣ
Ο αείμνηστος π. Αθανάσιος Μυτιληναίος καθώς αναλύει το θέμα: «Ο Μασονισμός είναι θρησκεία φυσιολατρική (ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ) του Μ.Α.Τ.Σ.» μας αποκαλύπτει με τον μοναδικό τρόπο του τα τρία στοιχεία που συνθέτουν μια θρησκεία. Λέγει: «Για να χαρακτηρισθεί κάτι ότι είναι θρησκεία υπάρχουν τρία σημεία: Το πρώτον είναι ο θεός. Το δεύτερον είναι ο άνθρωπος. Και το τρίτο σημείο είναι οι σχέσεις του ανθρώπου με το θεό… Υποκείμενο, αντικείμενο και η μεταξύ τους σχέση.. .Όταν γίνεται η μύηση δεν έχουμε τίποτε άλλο παρά αυτή τη γεφύρωση σχέσεων… Τι θα πει μύησης; Γεφύρωσης» [1].
ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΛΙΘΟΣ
Μία δεύτερη πηγή λόγου και έμπνευσης εν σχέσει με τη γεφύρωση του χρόνου, την αξία της προφητείας αλλά και τη σχέση της Θριαμβεύουσας Εκκλησίας με τη Στρατευομένη αποτελούν τα παρακάτω λόγια του επίσης αείμνηστου π. Αυγουστίνου Καντιώτη. Λέγει με τρόπο προφήτου: «Εγώ δεν θα ζω πλέον, θα βρίσκομαι υπό τον τάφο, θα βρίσκομαι στην άλλη ζωή. Εσείς θα ακούσετε να φωνάζουν, απ’ άκρου εις άκρου, «διωγμός». Και οι εκκλησίες και οι ιερείς και οι επίσκοποι θα εξαλείψουν το Ευαγγέλιο, για να κηρυχθεί νέον «ευαγγέλιο». Και ότι γίνεται στην Αλβανία και ότι γίνεται σε χώρες μακριά, θα γίνει και στην Ελλάδα – προφητεύω» [2].
ΤΡΙΤΟΣ ΛΙΘΟΣ
Σκύβοντας άλλη μια φορά τον νου μας στα λόγια του π. Αθανασίου βλέπουμε την εξής ζωντανή εικόνα: «Ο Αντίχριστος θα κηρύξει αγαπητοί μου την έλευση νέας εποχής εις την γην, η οποία θα διαδεχθεί την Χριστιανικήν εποχή, δημιουργώντας ίσως μια τρίτη διαθήκη. Έχουμε την Παλαιά Διαθήκη, έχουμε την Καινή Διαθήκη και θα δημιουργήσει μία τρίτη διαθήκη. Αυτό το κακόδοξον δόγμα περί τρίτης διαθήκης είναι παλαιόν και το αναφέρει ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος. Όμως μην σας κάνει εντύπωση αυτό, δεν είναι τίποτε άλλο παρά αυτό που ήδη ζούμε. Ακούστε περί τίνος πρόκειται, ποιά είναι αυτή η τρίτη διαθήκη: Είναι η καλλιεργουμένη κατά κόρον στις ημέρες μας αντίληψις περί απηρχαιώσεως του Χριστιανισμού που υποστηρίζουν κοσμικοί κύκλοι, κοσμικοί άνθρωποι και οικουμενιστικοί κύκλοι. Όταν σας λέγουν ότι ο Χριστιανισμός πάλιωσε, εχρεοκόπησε, ότι πλέον δεν έχει τίποτα να μας προσφέρει και να μας μιλήσει, ότι ο Χριστιανισμός δεν έχει πλέον ισχύ, είναι απηρχαιωμένος,μια καινούργια κατάσταση πρέπει να δημιουργήσουμε….»[3].
ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΛΙΘΟΣ
Αποσπάσματα από την προσφώνηση του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου, κατά τη θρονική εορτή του Πατριαρχείου στις 30/11/1998 προς την παπική αντιπροσωπεία, επικεφαλής της οποίας ήταν ο Καρδινάλιος William Η. Keeler. Ολόκληρο το κείμενο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό του Οικουμενικού Πατριαρχείου «Επίσκεψις» (αρ. τεύχους 563 του 1998). «Σεβασμιώτατε Καρδινάλιε κύριε William Η. Keeler και λοιποί εν Χριστώ αδελφοί οι αποτελούντες την Αντιπροσωπείαν της Εκκλησίας Ρώμης, […] Δεν πρέπει να σπαταλήσωμεν τον χρόνον εις αναζητήσεις ευθυνών. Οι κληροδοτήσαντες εις ημάς την διάσπασιν προπάτορες ημών υπήρξαν ατυχή θύματα του αρχεκάκου όφεως και ευρίσκονται ήδη εις χείρας του δικαιοκρίτου Θεού. Αιτούμεθα υπέρ αυτών το έλεος του Θεού, αλλ’ οφείλομεν ενώπιον Αυτού όπως επανορθώσωμεν τα σφάλματα εκείνων […] Είθε να αξίωση ημάς ο Κύριος να ίδωμεν και την ανάστασιν της ενότητος της Μιάς, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας Αυτού. Αμήν».
ΠΕΜΠΤΟΣ ΛΙΘΟΣ
«Στο παρακάτω απόσπασμα, από μία επιστολή την οποία έγραψε ο ίδιος ο π. Σεραφείμ [Ρόουζ] κατά την εορτή της μετακομιδής των λειψάνων του αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου – 27 Ιαν./9 Φεβ., το 1977, υπογραμμίζει προφητικά τη μεγάλη ανάγκη για ενότητα των Ορθοδόξων, εν όψει της προκλήσεως της «Μεγάλης και Αγίας Συνόδου»: "Προσευχόμαστε ο Θεός να χαρίζει ειρήνη στο μικρό ποίμνιό Του και οι μικρές διαφορές απόψεων να μην καταστρέψουν την ενότητα όλων, όσων θα έπρεπε να αγωνίζονται εναντίον της πραγματικής αποστασίας της εποχής μας – αυτήν που αντιπροσωπεύει η τρομακτική «Όγδοη Οικουμενική Σύνοδος»*, η οποία φαίνεται πως πλησιάζει. Κατά κάποιον τρόπο υποδεχόμαστε αυτήν τη ληστρική σύνοδο, διότι θα είναι ίσως τόσο ολοφάνερα αντι-Ορθόδοξη, ώστε κάποιοι θα τη δουν και θα αποστραφούν την ολέθρια αυτή οδό. Αυτός είναι ένας ακόμη λόγος για τους αληθινούς Ορθοδόξους χριστιανούς να μην είναι φανατικοί αλλά μετριοπαθείς, παραμένοντας στην οδό της αληθινής Ορθοδοξίας και όχι του σεκταρισμού, εν όψει τέτοιων πειρασμών".
*(έτσι αναφέρονταν στη Σύνοδο, εκείνη την εποχή, οι διοργανωτές και σχολιαστές αυτής)» [4].
Μετά τιμής
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ
Ιεροψάλτης
