π. Γεώργιος Μεταλληνός
Ως «Κατάνυξις», στις 18 Οκτωβρίου 2017, δημοσιεύσαμε ενδιαφέρουσα βιβλιοκρισία του πρωτοπρεσβυτέρου Καθηγητού π. Γεωργίου Μεταλληνού με τον τίτλο “Πρωτοπρ. Γεώργιος Μεταλληνός, Κριτική αξιόλογου συγγράμματος Δογματικής” για το νέο βιβλίο του Καθηγητού της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ Βασιλείου Τσίγκου, με τίτλο «Δογματική τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας». Συμφωνούμε με τις εκτιμήσεις και την αξιολόγηση του π. Γεωργίου, περί του ότι το νέο αυτό έργο συνεχίζει την πατερική γραμμή του δογματολόγου αειμνήστου πρωτοπρεσβυτέρου Ιωάννου Ρωμανίδη. Μας επισημάνθηκε όμως από αναγνώστες του ιστολογίου μας ότι υπάρχει θετική αναφορά του συγγραφέως στη λεγομένη «Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο τῆς Κρήτης», παρόμοια με αυτήν που διατύπωσε στην Ιεραρχία του Νοεμβρίου του 2016 ο Μητροπολίτης Σερρών κ. Θεολόγος ως εισηγητής, όπως και το απαράδεκτο κείμενο της Ιεράς Συνόδου «Προς τον Λαό» (Ιανουάριος 2017).
Η ψευδοσύνοδος όμως της Κρήτης δέχθηκε οξύτατη κριτική και δεν γίνεται αποδεκτή από την συνείδηση του πληρώματος της Εκκλησίας και από τέσσερις αυτοκέφαλες Εκκλησίες που δεν έλαβαν μέρος σ΄ αυτήν για πολύ σοβαρούς ιεροκανονικούς και δογματικούς λόγους τους οποίους ανέπτυξαν άλλοι καθηγητές Θεολογικών Σχολών και λόγιοι Ιεράρχες. Η επιστημονική δεοντολογία επιβάλλει τουλάχιστον μια ουδέτερη αναφορά στην κριτική που υπέστησαν και υφίστανται οι αποφάσεις της «Συνόδου», οι οποίες οδήγησαν αρκετούς κληρικούς και μοναχούς να διακόψουν την κοινωνία με επισκόπους που υπέγραψαν ή υποστηρίζουν τις αποφάσεις της. Η εκτίμηση του συγγραφέα και η συμπληρωματική παρατήρηση του π. Γεωργίου, που σημαίνουν αποδοχή και όχι απόρριψη της «Συνόδου», δεν μας βρίσκουν σύμφωνους, διότι αποδέχονται τα κείμενα της «Συνόδου» και απλώς θεωρούν ότι πρέπει να γίνουν «ἀντικείμενο ἐμβαθύνσεως, κριτικῆς ἀποτιμήσεως καί περαιτέρω μελέτης» και όχι απορρίψεως και καταδίκης, καθώς εισάγουν την παναίρεση του Οικουμενισμού στον χώρο της Εκκλησίας και διατυπώνουν νέα αιρετική εκκλησιολογία. Ο π. Γεώργιος άλλωστε ως μέλος της «Συνάξεως Κληρικών και Μοναχών» συνυπέγραψε δύο κείμενα όπου λέγεται ότι δεν αποδεχόμαστε τήν «Σύνοδο» της Κρήτης, «διότι εἶναι ξένη πρός τήν Ἀποστολική καί Συνοδική Παράδοση καί πρός τήν Ἁγιοπνευματική ἐμπειρία καί διδασκαλία ὅλων τῶν Ἁγίων, παλαιῶν καί νέων».
