Σάββατο, 7 Οκτωβρίου 2017

«Καθαιρείται» ο Αρχιεπίσκοπος σε Ιεραρχία και κοινωνία

tsiprasjeronymo.jpg

Πληρώνει τις καλές προσωπικές σχέσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ…
Του Μάνου Χατζηγιάννη
Κλονίζονται τα θεμέλια της αρχιεπισκοπικής “παντοκρατορίας” στην Ελλαδική Εκκλησία; Η τακτική σύγκλιση της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας την εβδομάδα που παρέρχεται έστειλε μηνύματα εξασθένησης της ισχύος του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου.
Σε όλες τις άλλες συνεδριάσεις της Ιεραρχίας, τακτικές και έκτακτες, τα τελευταία χρόνια οι θέσεις του Αρχιεπισκόπου αποτελούσαν τρόπον τινά “τυφλοσούρτη” για την συντριπτική πλειονότητα των Μητροπολιτών.
Σε αυτήν την Ιεραρχία όμως κάτι άλλαξε ή κάτι πήγε στραβά….
Την πρώτη μέρα, από την άνευρη, άγευστη και ανούσια εισήγηση του Αρχιεπισκόπου μείναμε με την εντύπωση πως για πολλοστή φορά πρέπει να κρατήσουμε μικρό καλάθι σε μια ακόμη συνεδρίαση της Ιεραρχίας, αλλά μετά ήρθαν οι ανατροπές….
- Καταρχάς η Ιεραρχία σύρθηκε κυριολεκτικά από τις αντιδράσεις της κοινωνίας σε τοποθέτηση για το περιβόητο νομοθέτημα για την αλλαγή φύλου. Το θέμα δεν ήταν στην ατζέντα των συζητήσεων και ούτε καν αναφέρθηκε στην εισήγηση του Αρχιεπισκόπου.
Ο οποίος μια μέρα πριν από την Βουλή προσπάθησε να υποβαθμίσει το όλο ζήτημα κάνοντας λόγο για “παιχνιδίσματα” Και ήρθε η ανακοίνωση της τρίτης ημέρας των συνεδριάσεων να αδειάσει κυριολεκτικά την δήλωση αυτή του του Αρχιεπισκόπου.
Υπό το βάρος της γενικής κατακραυγής η Ιεραρχία παρενέβη επί του θέματος σημειώνοντας μάλιστα πως “το προτεινόμενο Νομοσχέδιο προκαλεί το αίσθημα της κοινωνίας, τορπιλίζει τον ιερό θεσμό της οικογένειας, έρχεται σε αντίθεση με τα χρηστά ήθη και την κοινή λογική και κυρίως καταστρέφει τον άνθρωπο”
Το γεγονός αυτής της αλλαγής πλεύσεως αποτελεί από μόνο του μια ήττα του Αρχιεπισκόπου τουλάχιστον σε επίπεδο εντυπώσεων για πολλούς και ουσίας αλλά ήταν το πρώτο καμπανάκι!
Το δεύτερο καμπανάκι ήρθε με την εκλογή του νέου Μητροπολίτη Φιλίππων. Ιδιαίτερα σημαντικό είναι το γεγονός πως δεν πέρασε η επιλογή του κ. Ιερώνυμου και μάλιστα δημόσια εκπεφρασμένη, ενώ σε όλες τις προηγούμενες εκλογές Μητροπολιτών ο λόγος του ήταν νόμος και όσοι ελάμβαναν από αυτόν το “χρίσμα” εκλέγονταν με 70 ψήφους και πάνω. Αντιθέτως το δεξί χέρι του Μητροπολίτη Δημητριάδος, Αρχιμανδρίτης κ. Δαμασκηνός Κιαμέτης έλαβε 34 ψήφους έναντι 42 του εκλεγέντος “ανθιμικού” π. Στέφανου Τόλιου στην τελική ψηφοφορία. Και αυτό χρεώνεται ως ήττα του Αρχιεπισκόπου και κυρίως του περιβάλλοντός του, που τον άφησε να εκτεθεί στηρίζοντας έναν υποψήφιο, τον οποίον μέσα ενημέρωσης εμφάνιζαν ως “οιωνεί υπόδικο” με αφορμή όσα καταγγέλθηκαν πρόσφατα στο Βόλο και αν μη τι άλλο χρήζουν διερεύνησης.
Αλλά ακόμη και η άλλη επιλογή του Αρχιεπισκόπου για την Μητρόπολη Σταγών & Μετεώρων έλαβε 54 ψήφους στην τελική ψηφοφορία, αριθμός που σε σύνολο 80 Ιεραρχών που ψήφισαν δεν είναι και μεγάλος.
Η δήλωση Ραγκούση
Κατά τα λοιπά της Ιεραρχίας, εντύπωση προκάλεσε με αφορμή τη δήλωση Ραγκούση περί “ομοφυλόφιλων Μητροπολιτών” πόσο άψογα λειτουργούν τα αντανακλαστικά της Εκκλησίας μόλις υπονοηθεί κάτι παρόμοιο, σε αντίθεση με τις διαρκείς και ανησυχητικά επαναλαμβανόμενες καθυστερήσεις αντίδρασης για τις συνεχείς προκλήσεις της κυβέρνησης και τον διωγμό των χριστιανικών αξιών της κοινωνίας.
Σχέσεις με Πολιτεία
Σε αυτήν την Ιεραρχία όμως είχαμε και μια πιο ξεκάθαρη τοποθέτηση της Εκκλησίας της Ελλάδος όσον αφορά στις σχέσεις με την Πολιτεία. Από τον Μητροπολίτη Διδυμοτείχου, και με την σύμφωνη γνώμη του σώματος, τέθηκαν επί τάπητος οι κόκκινες γραμμές με αφορμή και την συζήτηση για την αναθεώρηση του Συντάγματος, οι οποίες το προηγούμενο διάστημα είχαν θολώσει ανησυχητικά με τα “πάρε δώσε” και τις αγαστές σε γενικές γραμμές σχέσεις της διοικούσας Εκκλησίας με την κυβέρνηση. Μην ξεχνάμε πως μέχρι υπουργός άλλαξε πληρώνοντας την κόντρα με την Εκκλησία. Άσχετα αν ο καινούριος ακολούθησε την πεπατημένη….
Με λίγα λόγια η Ιεραρχία έστειλε μήνυμα πως η παθητικότητα που έχει βαπτιστεί ως “σύνεση” δεν μπορεί να συνεχιστεί.
Ούτως ή άλλως αυξάνονται οι Ιεράρχες που θέλουν πιο ηχηρό τον λόγο της Εκκλησίας και το βλέπουμε στα κηρύγματά τους.
Κοινή εκτίμηση είναι πως ο Αρχιεπίσκοπος “πληρώνει” τις καλές σχέσεις που έχει οικοδομήσει με την ηγεσία της κυβέρνησης και συγκεκριμένα με τον πρωθυπουργό.
Τέλος εντύπωση προκαλεί πως σε μια τέτοια ευαίσθητη περίοδο δεν έγινε ουδεμία αναφορά στα Θρησκευτικά παρά τις πολυποίκιλες αντιδράσεις των γονέων, ουσιαστικά καθιστώντας συνένοχη της διοικούσα Εκκλησία ιδίως μετά και την δήλωση Γαβρόγλου πως έχει συμφωνήσει στις αλλαγές του νέου μαθήματος.
Από την στιγμή που δεν ειπώθηκε τίποτα για τα Θρησκευτικά δεν μπορούσαμε να περιμένουμε να γίνει και αναφορά στις διακοπές μνημονεύσεων, θέμα που η Ιεραρχία φαίνεται να κρύβει κάτω από το χαλί μέχρι το χαλί να φουσκώσει!