(ΜΙΑ ΧΟΥΦΤΑ ΞΕΘΥΜΑΣΜΕΝΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ)
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ
ΘΕΜΑ: ΟΡΘΟΔΟΞΕΣ ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΕΣ ΣΥΝΘΕΣΕΙΣ
Αγαπητοί,
Η απαντητική επιστολή του Παναγιώτη Υφαντή (Αναπληρωτή Καθηγητή του Τμήματος Θεολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και Μέλος της Συντακτικής Ομάδας των Φακέλων Μαθήματος της Α' και Β' Γυμνασίου) ενάντια στην ποιμαντική παρέμβαση του π. Πορφυρίου Καθηγούμενου της Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου Βεροίας αφήνει να εννοηθούν δύο πράγματα: Πρώτον, ότι οι Οικουμενιστές έχουν ΑΝΤΙΘΕΤΕΣ ΘΕΣΕΙΣ από τις Ορθόδοξες γραπτές και προφορικές δογματικές θέσεις των Αγίων Πατέρων μας και όχι απλά ορισμένες ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ δηλ. κάποιες ΔΙΑΦΩΝΙΕΣ ή πάλι κάποιες ΔΙΑΦΟΡΕΣ εν τη Εκκλησία που εύκολα θα τις δικαιολογούσαμε με το γνωμικό του ιερού Χρυσοστόμου που λέγει πως οι ΔΙΑΦΟΡΕΣ σε ένα ΣΏΜΑ είναι λογικές και είναι αυτές που μας κάνουν "Σώμα" και όχι "Μέλος". Για παράδειγμα, η θέση της Εκκλησίας μας ότι αποτελεί "Σώμα Χριστού" λόγω του ότι Πιστεύει και Ομολογεί "Μία, Αγία, καθολική και Αποστολική Εκκλησία" είναι θέση (ενν, δογματική) ακριβώς αντίθετη από την ανιστόρητη θέση των Οικουμενιστών, ότι δηλαδή κάθε Μία Ορθόδοξη Εκκλησία είναι ένα απλό "Μέλος" Χριστού, μία από τις τρεις μεγάλες σχισματικές "ιστορικές εκκλησίες" και όχι "Σώμα Χριστού" και μάλιστα προτείνουν ως λύση τη ΣΥΝΘΕΣΗ αυτών μάλλον λόγω σύγχυσης γλωσσών (ενν. Κοινών Δηλώσεων και Δεσμεύσεών τους στο ΠΣΕ)! Δεύτερον, ότι οι Ορθόδοξοι που διαφωνούν με τη νέα πίστη των Οικουμενιστών και δημόσια καταδικάζουν τα λόγια και τα έργα τους αυτόματα εκπίπτουν από τον Οίκο στον Δρόμο αφού ομοιάζουν με "αποτειχισμένο αλάτι" που δήθεν έχει μωρανθεί και λογικά θα πρέπει να "καταπατηθεί"! Κατά τη γνώμη του καθηγητή, το κείμενο του π. Πορφυρίου εκφράζει την περιφρόνησή του "τόσο απέναντι στους λαϊκούς θεολόγους όσο και απέναντι στη συνοδικά εκπεφρασμένη βούληση της ποιμαίνουσας Εκκλησίας, αποτελώντας ταυτόχρονα μια θεαματική και αναγνώσιμη μετανοίας ή και υποταγής σε εκείνους τους ευάριθμους πλην θορυβώδεις κύκλους, οι οποίοι διεκδικούν για τον εαυτό τους τον ρόλο του απόλυτου εκφραστή της ορθοδοξίας και της ορθοπραξίας και, ταυτόχρονα, του τιμητή και κριτή της πλάνης και της ανηθικότητας όλων των άλλων"[1]...
Εντέλει ο κ. Καθηγητής συνθέτει έναν ύμνο "προς τον αναγνώστη" που αληθινά βοηθάει πολύ τον αντιοικουμενιστή αναγνώστη να κατανοήσει αν ένας Γραμματισμένος Οικουμενιστής ακολουθεί την Γραμμή των Πατέρων, και εντέλει αν μπορεί να θεωρηθεί αλατισμένος - φωτεινός! Απευθύνοντας το ένατο και τελευταίο ερώτημα της ανοιχτής επιστολής του προς τον π. Πορφύριο παρουσιάζει την προσωπική του θέση με έναν εξαιρετικό παιδαγωγικό - κριτικό τρόπο! Θεωρεί λοιπόν ότι ο π. Πορφύριος έχει άγνοια των πραγμάτων και πάσχει από ημιμάθεια καθώς μοιάζει με ποιμένα αλλά δεν είναι! Ότι είναι παιδαγωγικά ανεπαρκής και στον τομέα της έρευνας αδύναμος! Αδιάκριτος καθώς το κείμενό του με τίτλο: "Τρικυμία, σαν μάθημα θρησκευτικών" [2] αποτελεί "Μνημείο αδιακρισίας"! Αλλά, και ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΣ διότι αυτό το "Μνημείο αδιακρισίας" αποτελεί ΤΕΚΜΗΡΙΟ ένταξης του Καθηγούμενου σε "φυγόκεντρες ομάδες" (ενν. που αποκλείουν το ΠΣΕ και την ψευδοσύνοδο του Κολυμπαρίου)! Συνοψίζοντας όλους του χαρακτηρισμούς του προς το πρόσωπο του Αγίου Καθηγούμενου ο φιλόσοφος πανεπιστημιακός καθηγητής, ο ειδικός στις ΣΥΝΘΕΣΕΙΣ [σύνθεση: (φιλοσοφία) ο συνδυασμός θέσης και αντίθεσης!], θα γράψει: "Όλα αυτά μαζί ή, μια χούφτα ξεθυμασμένο αλάτι;"...
Συνοψίζοντας με την σειρά μας τα όσα σχετικά γράψαμε ξαναθυμίζω ότι ο π. Πορφύριος μελέτησε τον φάκελο μαθήματος της Β' Γυμνασίου και ότι ο κ. Παναγιώτης Υφαντής υπήρξε "Μέλος" της Συντακτικής Ομάδας των Φακέλων Μαθήματος της Α' και Β' Γυμνασίου... Επίσης θυμίζω ό,τι το Πρόγραμμα Σπουδών γράφει μόνο μέσα σε μία παράγραφο! ''Στη Β' τάξη, στην προοπτική των «αντιθέσεων και συνθέσεων», δίνεται έμφαση στην ιστορία και στον πολιτισμό, ανατρέποντας, όμως, με δημιουργικό και παιγνιώδη τρόπο τις αγκυλώσεις και τις δυσκολίες μιας ιστορικής και πολιτισμικής ύλης που αφομοιώνεται με τους συμβατικούς σχολικούς τρόπους. Το θεματικό αυτό πεδίο προσεγγίζεται μέσα από ένα δημιουργικό εργαστήρι συμμετοχικής και αναπαραστατικής προσέγγισης του πολιτισμού που συνέθεσαν στην ιστορία, η Ορθοδοξία, ο Χριστιανισμός της Δύσης και οι μεγάλες θρησκευτικές παραδόσεις μέσα από την πίστη, τη λατρεία και τη ζωή τους" [3].
Εντέλει είστε έτοιμοι για περισσότερη "εξερεύνηση και παιχνίδι" εν σχέσει με την ΔΙΕΥΡΥΜΕΝΗ Εκπαίδευση των Ελληνοπαίδων και τον ΔΙΕΥΡΥΜΕΝΟ-ΣΥΝΘΕΤΙΚΟ "θρησκευτικό γραμματισμό" των καθηγητών αυτής;
(Συνεχίζεται)
Μετά τιμής
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ
Εκπαιδευτικός ΠΕ11
Υ.Γ.
Αδελφοί,
«Υμείς εστε το άλας της γης...υμείς εστε το φως του κόσμου» (Ματθ. ε’ 13, 14).
"Τί εννοούσε όμως ο Χριστός, λέγοντας στους μαθητές του πως είναι φως του κόσμου;" (π. Γεώργιος Μεταλληνός)[4].
[4] Πρβλ. "ΦΩΣ ΚΑΙ ΑΛΑΤΙ" του ΠΡΩΤΟΠΡ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ Μ. ΜΕΤΑΛΛΗΝΟΥ (https://www.impantokratoros.
