Γιά μία ἀκόμα φορᾶ τό ὑπουργεῖο παιδείας ἐπανέρχεται στό φλέγον ζήτημα τῆς θεματικῆς ἑβδομάδας στά γυμνάσια τῆς χώρας μας.
Τό πρόβλημα πού ὑφίσταται ἔχει ἀναφορά στόν τρίτο ἄξονα πού ἔχει σχέση μέ τίς ἔμφυλες ταυτότητες.
Δυστυχῶς τό ὑπουργεῖο δείχνει ἀμετανόητο, παρά τήν γενική κατακραυγή, γονέων, πλῆθος φορέων, ξεκάθαρων καί ἀπαγορευτικῶν ἐπιστημονικῶν φωνῶν.
Νά μήν ἀφήσουμε νά πραγματοποιηθεῖ ὁ τρίτος ἄξονας, αὐτός γιά τίς «ἔμφυλες ταυτότητες», ἀλλά ἡ θεματική ἑβδομάδα νά περιοριστεῖ στά ὑπόλοιπα.
Νά ἐνημερωθοῦν ὅλοι γιά τό τί ἀκριβῶς κρύβεται πίσω ἀπό τόν τίτλο «ἔμφυλες ταυτότητες». Ὅσοι γνωρίζουν πρέπει νά μιλοῦν καί νά ἐνημερώνουν καί ἄλλους. Ἐδῶ ἡ σιωπή δέν εἶναι χρυσός.
Οἱ γονεῖς νά κάνουν δήλωση ἀπαλλαγῆς τῶν παιδιῶν τους ἀπό τήν παρακολούθηση τοῦ συγκεκριμένου ἄξονα.
Οἱ ἐκπαιδευτικοί νά ἀρνηθοῦν νά διδάξουν τόν συγκεκριμένο ἄξονα καί νά δηλώσουν ὅτι ἔχουν ἀντίρρηση νά ὑλοποιήσουν στούς μαθητές τίς θεματικές ἑνότητες 2 καί 3 τοῦ 3ου θεματικοῦ ἄξονα μέ τίτλο « Ἔμφυλες Ταυτότητες», διότι ἔρχονται προδήλως σέ ἀντίθεση μέ τό ἄρθρο 16 τοῦ Συντάγματος, τή Διεθνῆ Σύμβαση Ο.Η.Ε. γιά τά δικαιώματα τοῦ παιδιοῦ (Ν.2101/1992 ἄρθρ.5,8 καί 29).
Οἱ μαθητές νά διαμαρτυρηθοῦν.
Πρόκειται γιά τή διαφύλαξη τῆς ἀκεραιότητάς μας ὡς προσώπων, κοινωνίας, ἔθνους. Ἄν θέλουμε ἀκόμα νά λεγόμαστε ἄνθρωποι.
