katanixis.gr: Για ποιο λόγο ένας καθηγητής πανεπιστημίου, να εγκωμιάσει ένα Μητροπολιτικό κήρυγμα; Ας μην το εξετάσουμε με καχυποψία. Έστω λοιπόν ότι ο αξιότιμος κ Στογιαννίδης πραγματικά εκφράζει τα ανθρώπινα συναισθήματά του, για τον λόγο του Μητροπολίτη Φιλίππων κ.κ. Στέφανο. Όλα όσα μας μεταφέρει, ακούγονται καλά και ευχάριστα στα αυτιά μας, ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΕΤΣΙ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ;
Σαφώς και όχι! Η ένωση και η ενότητα, στην Εκκλησία όπως περιγράφεται, προϋποθέτει ενότητα πίστεως. Μετά την ψευδοσύνοδο του Κολυμπαρίου, ο κάθε Επίσκοπος κρίνεται για το αν Ορθοδοξεί. Αν δέχεται τις αιρετικές αποφάσεις του Κολυμπαρίου, αν προσυπογράφει την συνοδική νομιμοποίησης της παναίρεσης του Οικουμενισμού στην Ορθοδοξία, τότε μόνο μια επιλογή απομένει: η ευλογημένη και πατερική απόφαση της αποτείχισης. Ο πιστός λαός να στηρίζει και να εκκλησιάζεται σε κληρικούς που δεν μνημονεύουν τον Επίσκοπό τους που, αποδεχόμενος τις αποφάσεις του Κολυμπαρίου, κηρύττει γυμνή τη κεφαλή αίρεση, και μάλιστα προ Συνοδικής καταδίκης.
Προϋπόθεση της Συνάντησης, είναι η ασφάλεια της δογματικής ακρίβειας.
Στο "δογματικό" έγκλημα του Κολυμπαρίου, ο μητροπολίτης Καβάλας έχει "αίμα" αθώων στα χέρια του, δικάζοντας τους ομολογητές κληρικούς της Ι.Μ.Θεσσαλονίκης (π.Θεόδωρο Ζήση και π.Νικόλαο Μανώλη) σε ένα παράνομο Επισκοπικό διακαστήριο παρωδία, που του "χάρισε" τελικά και τον μητροπολιτικό του θώκο. Αυτό το δεδομένο δεν μπορεί να το αγνοήσει ο αρθρογράφος, όποια και να είναι τα κίνητρά του. Τελικά ποια σκοπιμότητα υπηρετεί αυτό το άρθρο; (Η Εκκλησία: Εργαστήριο ανθρωπιάς!)
