Ένα μήνυμα απέχθειας από κάποιον Ελληνοκύπριο...
Του Χαράλαμπου Ζάκου
Με την άφιξη του ο “σουλτάνος” κατέθεσε, όπως προβλέπει το πρωτόκολλο, “στεφάνι” στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη.
“Στεφάνι” το όποιο όχι μόνο δεν τιμά το μνημείο, αλλά το περιφρόνησε με τον χειρότερο τρόπο, καθώς αυτό δεν ήταν τίποτα άλλο παρά μόνο μια τουρκική σημαία.
Ο παραλογισμός και η αλαζονεία σε όλο της το μεγαλείο...
Σε αυτό το μνημείο είναι χαραγμένα τα ονόματα τόπων που ο ελληνικός στρατός έδωσε πολύνεκρες μάχες. Στους Βαλκανικούς, στη Μικρασιατική εκστρατεία, στον Α' και Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ το 1994 με απόφαση της Βουλής των Ελλήνων προστέθηκε και η “Κύπρος”.
Τρίζουν τα κόκαλα τους “κύριε σουλτάνε”.
Τρίζουν τα κόκαλα αυτών που πολέμησαν για να κατεβάσουν το “έμβλημα” που εσείς σήμερα καταθέσατε ως φόρο τιμής στους νεκρούς της Ελλάδας!
Τρίζουν τα κόκαλα των αγνοούμενων στην Κύπρο που μετά από 43 χρόνια περιμένουν ακόμη να εντοπιστούν!
Τρίζουν τα κόκαλα αυτών που ρίξατε στη θάλασσα. Αυτών, που δολοφονήσατε, ταπεινώσατε και εκδιώξατε από τα σπίτια τους.
Τρίζουν και τα δικά μου, όχι όμως από οργή και αγανάκτηση, παρά μόνο από ντροπή.
Ντρέπομαι που αναγκάστηκα σήμερα να δω την τουρκική σημαία σε ένα ελληνικό μνημείο, ενώ λίγες ώρες πριν Ελληνοκύπριοι φοιτητές συλλαμβάνονταν, επειδή τόλμησαν να διαμαρτυρηθούν έξω από την τουρκική πρεσβεία στην Αθήνα.
Τελικά πόσο περήφανοι είναι σήμερα οι ήρωες μας για την κατάντια μας;
ΥΓ: Μιας και στο μνημείο έχουν χαραχτεί φράσεις από τον Θουκυδίδη σας αφήνω με μια δική του: “Το εύδαιμον το ελεύθερον, το δ’ ελεύθερον το εύψυχον” και στην τελική πάντα παίρνουμε ότι μας αξίζει!
ΥΓ2: Στα μνημεία δεν καταθέτονται σημαίες αλλά στεφάνια!
