Η ΣΥΝΑΝΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΨΕΥΔΟΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΚΑΙ Η ΚΑΙΝΗ ΕΝΤΟΛΗ, "ΝΑ ΑΓΑΠΑΤΕ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ"
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ
ΘΕΜΑ: Η ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ "ΣΑΣ ΕΞΟΡΚΙΖΩ" ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
Στις ημέρες μας είναι πολύς ο λόγος για μία συνάντηση "Εκκλησιών" ή αλλιώς για τη συνάντησή μας με τον ΑΛΛΟΝ άνθρωπο, τον αλλογενή ή ετερογενή, τον αλλόθρησκο ή ετερόδοξο μέσα μάλιστα σε "ιερό" ναό είτε του ενός είτε του άλλου! Η υπόθεση αυτή είναι δραματική και σενάριο προδοσίας μέσω μυστικών συμφωνιών που εδώ και πολύ καιρό σύναψαν και συνεχίζουν να συνάπτουν πλέον φανερά οι ΣΚΟΠΟΙ της Εκκλησίας μας με τους πάσης φύσεως αιρετικούς και άπιστους. Δυστυχώς! Η υπόθεση όμως αυτή, ευτυχώς, έγινε η καλή αφορμή για την εν Χριστώ συνάντησή μας, του ΕΝΟΣ με τον ΑΛΛΟΝ! Αυτό που μένει τώρα, μετά δηλαδή την συνάντησή μας, είναι ο "συντονισμός" του ενός σώματος ή αλλιώς η "συναρμογή" των άλλων μελών αυτού ώστε να τερματίσουμε τον αγώνα μας ΑΥΤΟΝ ξεπερνώντας φυσικά τους αντιπάλους μας αλλά και λογικά τους συναγωνιστές μας για χάρη ΕΚΕΙΝΟΥ (ενν. του Σωτήρος)...
Στο δεύτερο μέρος της επιστολής προς Εφεσίους ο απόστολος του Χριστού Παύλος που κλήθηκε στη θέση αυτή από τον ίδιο τον Ιησού Χριστό και Κύριό μας με τον γνωστό θαυμαστό τρόπο ομιλεί για τις ΚΛΗΣΕΙΣ που ήδη έχουμε πάρει όλοι οι πιστοί εν τη Εκκλησία από ΕΚΕΙΝΟΝ. Αναφέρει σχετικά ο Παύλος: "Ο Χριστός, ο οποίος κατέβη μέχρι και του Άδου, Αυτός είναι που ανέβη επάνω από όλους τους ουρανούς, διά να γεμίσει έτσι με την παρουσία του και τα χαρίσματά του τα πάντα" (Εφεσ. 4, 10). Αυτός λοιπόν, λέγει ο Παύλος εμοίρασε τας δωρεές Του με έναν βασικό ΣΚΟΠΟ που είναι η Θεία Δόμηση του οίκου Του, "εις οικοδομήν του σώματος του Χριστού" (Εφεσ. 4,12), δηλ. της Ορθόδοξης Εκκλησία μας. Σχετικά και συγκεκριμένα ο απόστολος λέγει: "(11) και αυτός έδωκε τους μεν αποστόλους, τους δε προφήτας, τους δε ευαγγελιστάς, τους δε ποιμένας και διδασκάλους, (12) προς τον καταρτισμών των αγίων εις έργον διακονίας, εις οικοδομήν του σώματος του Χριστού"...
Στον αγωνιστικό πρωτα-αθλητισμό οι ειδικοί κάνουν λόγο για την εποικοδομητική φάση όπου ο αθλητής πριν ακόμη εξειδικευτεί σε ένα άθλημα - αγώνισμα καταρτίζεται γενικά και δυναμώνει συμμετρικά όλα του τα μέλη θωρακίζοντας το σώμα του κυρίως από τραυματισμούς.
Ο Παύλος με 15 μόλις γράμματα της ΑΒ που περιέχονται στη φράση "πανοπλία του Θεού", σκιαγραφεί ένα άλλο είδος θωράκισης του θείου σώματός μας που σαν στολή θα πρέπει να φορεί ή να φέρει πάνω του κάθε στρατευμένος Χριστιανός αν φυσικά και λογικά σκοπεύει να αγωνιστεί εναντίον "των σατανικών δυνάμεων που αποτελούν μόνιμο κίνδυνο" (Κολιτσάρας) και εναντίον της αίρεσης που είναι ο "μέγας κίνδυνος" (π. Αυγουστίνος Καντιώτης) για κάθε στραυτευμένο μέλος μας. Μεγάλο πρόβλημα εν τη Εκκλησία βέβαια είναι ότι οι περισσότεροι από εμάς που φορούμε τη Στολή αυτή από την ημέρα του Αγίου Βαπτίσματός μας αναβάλλουμε την εν Χριστώ στράτευσή μας για λόγους υγείας! Σωματικής λόγω ακαταρτισίας και πάλι λόγω του ότι δεν έχουμε τα μάτια του νου μας ανοιχτά για να δούμε τι φανερά πράττουν οι Οικουμενιστές στην τηλεόραση. Και επίσης ψυχικής υγείας, δια τον λόγο ότι ζηλεύουμε ο ένας τον άλλο και πικραινόμαστε, και θυμώνουμε εξαιτίας του αγώνα που ήδη ξεκίνησαν ορισμένοι δήθεν βιαστικά αλλά και των "σφαλμάτων" που κάνουν με αποτέλεσμα! να χωρίζουμε άμεσα απ' αυτούς (ενν. μεταξύ μας) και έμμεσα από ΕΚΕΙΝΟΝ... Αλλά κι αυτές οι ΜΙΚΡΟΔΙΑΦΟΡΕΣ δεν αποτελούν μεγάλο πρόβλημα όταν τελικά επικρατεί η ειρήνη και η ομόνοια στις συναντήσεις μας αλλά και όταν η αγάπη του ενός για τον άλλον περισσεύει και για τον ΑΛΛΟ, και εννοώ κυρίως τον ΑΙΡΕΤΙΚΟ που είναι ο κύριος εχθρός του Κυρίου μας και του οποίου ο νους είναι διεστραμμένος. Εναντίον αυτού και όλων αυτών που κατά καιρούς εμφανίζονται μάχεται μαζί με εμάς ο Ίδιος ο Κύριος, και λέω αυτό σύμφωνα με τον τελευταίο στίχο του Θεοτοκίου του Α' ήχου της Παρακλητικής, "(Την παγκόσμιον δόξαν...) Θαρσείτω, τοίνυν, θαρσείτω λαός του Θεού και γαρ Αυτός πολεμήσει τους εχθρούς ως παντοδύναμος".
«ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ»!
Έχοντας στον νου του πολλά περισσότερα, ο Απόστολος μιλώντας αρχικά για την ΕΝΟΤΗΤΑ του Σώματος του Χριστού και μαζί για τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος αρχίζει το τέταρτο κεφάλαιο της επιστολής του (που έχει καθολικό - οικουμενικό χαρακτήρα και όχι Οικουμενιστικό) με το «ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ», "Παρακαλώ ουν ημάς εγώ ο δέσμιος εν Κυρίω αξίως της κλήσεως ης εκλήθητε..." (Εφεσ. 4,1). "Σας παρακαλώ, λοιπόν, και σας εξορκίζω εγώ, ο οποίος είμαι φυλακισμένος και αλυσοδεμένος διά το όνομα του Κυρίου, να ζήτε και να συμπεριφέρεσθε, όπως ταιριάζει εις την υψηλήν κλήσιν, με την οποίαν έχετε προσκληθή από τον Θεόν". Και όταν πάλι αναφέρεται στον "Παλαιό και στον καινούργιο άνθρωπο" φανερά οργισμένος γράφει προς τους Εφεσίους αλλά και προς όλους εμάς: "Τούτο ουν λέγω και μαρτύρομαι εν Κυρίω, μηκέτι υμάς περιπατείν καθώς και τα λοιπά έθνη περιπατεί εν ματαιότητι του νοός αυτών..." (Εφεσ. 4,17). Δηλαδή, "Αυτό, λοιπόν τονίζω και λέγω και διαμαρτύρομαι ενώπιον του Κυρίου, να μη πορεύεσθε και συμπεριφέρεσθε πλέον σεις, όπως ζουν και συμπεριφέρονται οι άλλοι εθνικοί, οι οποίοι πορεύονται σύμφωνα με τας ψευδείς και επιβλαβείς επινοήσεις του νου των" (Ερμην. Ι. Κ.)
Αδελφοί, ο σκοπός του άρθρου αυτού είναι η ενότητα που πρέπει να διασωθεί στον αντιοικουμενιστικό χώρο πάση θυσία με την αναγνώριση αυτών που στέκονται χάρη του Κυρίου σε υψηλές εν Χριστώ θέσεις αλλά και τον σεβασμό αυτών (ενν. των λαϊκών) που ήδη βρίσκονται σε διάφορες θέσεις μάχης παρά την όποια ακαταρτισία αυτών. Είναι μεγάλη ανάγκη τις ημέρες αυτές (μετά την άρνηση της πίστης από τους οικουμενιστές και την προδοσία των 10 προκαθημένων που τροπικά ως ΑΛΛΟΣ Ιούδας εγκατέλειψαν τον Χριστό και τους μαθητές Του) να εφαρμόσουμε όχι το "παρακαλώ" ή "σας εξορκίζω" του αποστόλου Παύλου αλλά την Καινή Εντολή του Ιησού Χριστού την οποία είπε στους έμπιστους μαθητές την Μεγάλη Πέμπτη στο Μυστικό Δείπνο μετά φυσικά τον αυτοεξεκκλησιασμό του Ιούδα! Τους είπε: "εντολήν καινήν δίδωμι υμίν ίνα αγαπάτε αλλήλους, καθώς ηγάπησα υμάς ίνα και υμείς αγαπάτε αλλήλους" (Ιωάν. 13,34). Δηλαδή, Σας δίδω μίαν καινή εντολή (λόγω ότι το έργο της προδοσίας ολοκληρώνεται σε λίγο) να αγαπάτε με όλην την δύναμιν ο ΕΝΑΣ τον ΑΛΛΟΝ όπως εγώ σας αγάπησα με πλήρη και τελείαν αγάπην, έτσι και σεις με την ίδια αγάπην ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΝΔΕΕΣΘΕ ΜΕΤΑΞΥ ΣΑΣ...
Αδελφοί, ας αγαπούμε Ο ΕΝΑΣ τον ΑΛΛΟΝ, όχι όπως οι Οικουμενιστές αγαπούν ο "ένας" (ενν. ορθόδοξος) τον "άλλον" (ενν. ετερόδοξος ή αλλόθρησκος) αλλά ΚΑΘΩΣ ΜΑΣ ΑΓΑΠΗΣΕ ΑΥΤΟΣ, Ο ΚΥΡΙΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ που ήρθε προς συνάντησή μας και είναι η μόνη αγία και μεγάλη Κεφαλή μας.
Ας προσέξουμε λοιπόν, να μην καταντήσουμε σαν αυτούς! Η εφαρμογή της ακρίβειας των ιερών Κανόνων δεν πρέπει να σκληρύνει την καρδιά είτε του ενός είτε του άλλου παρά μόνο την στάση μας με την εφαρμογή λογικά του 15ου ιερού κανόνα της ΑΒ. Αν αυτοί οι άνθρωποι "(18) είναι σκοτισμένοι κατά την διάνοιαν, αποξενωμένοι από την ζωήν του Θεού εξ αιτίας της άγνοιας, που επικρατεί μεταξύ των, και της πωρώσεως και σκληρύνσεως των καρδιών των (19). Έχουν δε, καταντήσει εις ηθικήν αναλγησίαν, ώστε ούτε τύψεις να δοκιμάζουν ούτε την χάριν του Θεού να αισθάνονται. Και παρέδωκαν τους εαυτούς των εις την αχαλίνωτον και ρυπαράν φιληδονίαν, διά να διαπράττουν κάθε ακαθαρσίαν, χωρίς ποτέ να χορταίνουν"... Αν αυτοί ποτέ τους δεν σταματούν την έκδοση βιβλίων και θρησκευτικών φακέλων με το ακάθαρτο πνεύμα της " Έλξης και Πάθους", εμείς θα πρέπει πρώτα και κύρια να αγωνιζόμαστε για την ειρήνη και την ομόνοιά μας, δύο λέξεις που αποδεικνύουν πως φέρουμε την "Πανοπλία του Θεού" πάνω μας και μέσα μας προς δόξα ΕΚΕΙΝΟΥ, του Μονογενούς Υιού και ΕΚΕΙΝΩΝ (ενν. των Αγίων Πατέρων μας), αμήν.
Μετά τιμής
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ
Εκπαιδευτικός ΠΕ11
Υ.Γ.
Ο εξορκισμός της ακρίβειας ας μην είναι εξοστρακισμός της οικονομίας. Η δε, ανιδιοτελής αγάπη ουδέποτε εδέχθη την οικονομίαν εις την αίρεση, με την καινή φύση παρούσα πάντοτε εν Χριστώ και διά Χριστού η εντολή, να προσέλθουμε όλοι «ίνα ώσι έν» αλλά με κοινή πίστη μπρος στο κενόν Αυτού μνήμα αλλά και στην ταπεινή Φάτνη της Βηθλεέμ.
